Istorietas de mosens.

Diz que n'i eba un ome per un llugarón de la Ribagorza, una mica curtet y no guaire espabilau, que se diba Sebastián.
Cuan el trobaban los chobens del llugar li diban:
-Sebastián, viene, viene, que te farem un chueguet. Sabes cuanto fan quinze més un?
Y Sebastián, en cabilar un ratet, contestaba:
-Quinze més un...deziseis
-Pus agarra-me-la que me creix!!. Li diban es zagals.
A l'altro dia, cuan el tornaban a veyer, lo hi tornaban a fer.
-Sebastián, viene, viene. Siente, que no sabem cuanto fan catorze més dos, tu el sabes?
-Catorze mes dos, catorze més dos... deziseis!
-Agarra-me-la que me creix!!
Un altro dia el troban pel prau, trachinant con el rascllo y li tornan a dir:
-Sebastián, Sebastián, viene un momentet. Sabes tu cuanto fan diset menos un?
-Si que el sé, si! Diset menos un fan deziseis
-Agarra-me-la que me creix!!
Farto Sebastián de que siempre li prenesen el pel, va pensar fer-li el chuego al primero que se hi trobase.
Se'n va ta la pllaza y se hi troba al mosen.
-Siño mosen, vienga, vienga, que l'he de dir una coseta. A que no sabe cuanto fan quinze més un?
-Bai, Sebastián, prou que el sé.
-Ah pus diga-me-lo, diga-me-lo, cuanto fan quinze més un?
-Au, au, Sebastián, pus tu te creis que yo, que sigo mosen, no he de sabre cuanto fan quinze més un?
-Vienga siño mosen, diga-me cuanto fan.
-Ai pobrón, mira Sebastián, quinze més un fan deziseis, de tota la vida. Cuanto quiers que en faiga si no?
-Pus mire, siño mosen, no me'n recordo ben de la endevineta, pero me pareix que ara m'ha de fer una paja.
.
.
Lolo, este te'l dedico pa tu ;-)